7 Αυγ 2008

Βία

Cheung fo :

Χορογραφία, ελλειπτικότητα, χαρακτήρες, σε ένα εκρηκτικό μείγμα.

Carlito's Way :

Όταν ο ρυθμός συνδέεται με την άφατη συγκίνηση.

Oldboy :

Υποτιμημένο ως προς το ιδεολογικό του βάθος αριστούργημα.

Jackie Brown :

H καλύτερη ταινία ενός σκηνοθέτη με υψηλή κινηματογραφική αίσθηση.

Ghost Dog: The Way of the Samurai :

Meditation on inevitable death should be performed daily.

The Usual Suspects :

Φιλμ αναφοράς, από κάθε άποψη.

Se7en :

Το κακό είναι αειθαλές κι ανίκητο.

Requiem for a Dream :

Ατέλειωτο σφυροκόπημα που δεν αφήνει μισή χαραμάδα ελπίδας.

Funny Games :

Κάθε καιρός κι ο εφιάλτης του.

Bad Lieutenant :

Ο κινηματογράφος ως επίπονη, σωματική διαδικασία.


1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

7 "βίαιοι" συνειρμοί


-Fury [1936]

η Βία του Όχλου
και η Βίαια επιθυμία για Εκδίκηση

-Salo o le 120 giornate di Sodoma [1975]

"επιτέλους, σου είπα πως η ταινία αφορά στη Βία της Εξουσίας και
δεν έχει να κάνει με το σεξ"

-Carrie [1976]

η Βία της Θρησκοληψίας,
η Βία του Χλευασμού,
η Βία ως Δράση - Αντίδραση

-Reservoir Dogs [1992]

για το στυλ της και μόνο η ταινία δεν ξεχνιέται και είναι αναφορά -
αν και πάντα θα με κάνει να επισημαίνω πως εικονογραφεί τη Βία
με προβληματικά "way cool" τρόπο

"i'm bloody dying here"

-Assassin(s) [1997]

μου την έφερε ο Mathieu και στη σκηνή της "εφηβικής σαπουνόπερας"
αρρώστησα

-Funny Games [1997]

όταν ο Haneke μετά το 71 Fragmente ~ einer Chronologie des Zufals επιστρέφει εμπρός μου με αυτή την ταινία βγαίνω απ'το σινεμά και ενθουσιωδώς λέω "Υπάρχει Ακόμα Σκηνοθέτης" - με μόνη υποσημείωση
πως η σκηνή της αναστροφής που εξετιμήθη τόσο πολύ είναι η μόνη που Δεν χρειαζόταν, δεν χρειάζομαι υποτιτλους στο τί θέλει να πει ο Ποιητής.

-Batoru Rowaiaru [2000]

"Welcome to the Jungle
We got fun'n'games"



S.O.