tag:blogger.com,1999:blog-9168871955574010997.post7638131929049148513..comments2022-09-07T12:26:32.854+03:00Comments on Post Cinema: Η υποταγή της εξουσίας στην επιθυμίαΓιώργος Σταματιάδηςhttp://www.blogger.com/profile/05468894895128069199noreply@blogger.comBlogger4125tag:blogger.com,1999:blog-9168871955574010997.post-79514208763361261972008-09-18T16:12:00.000+03:002008-09-18T16:12:00.000+03:00Η "διαπερότητα των τριγώνων" έχω την αίσθηση ότι μ...Η "διαπερότητα των τριγώνων" έχω την αίσθηση ότι μπορεί άνετα να μετονομαστεί σε "διάτρητες αισθήσεις". Είμαστε πολύ κοντά Angelique Prague.<BR/>Όσο για τον Μάρλον Μπράντο. Με συγκινεί πάνω απ'όλα στο Τελευταίο Τα(ν)γκό στο Παρίσι. Οι ιστορικοί του κινηματογράφου τον εκτιμούν γιατί εξέφρασε ιδανικά το πνεύμα της εποχής του και την αλλαγή που συντελέστηκε στον τρόπο κινηματογραφικού παιξίματος. Αδίκησε ωστόσο συχνά τον εαυτό του.<BR/>Για την Ελίζαμπεθ Τέιλορ. Θεωρώ ότι της πάει γάντι ο ρόλος και ότι η ίδια το αντιλαμβάνεται, πράττοντας τα δέοντα.<BR/>Για την Χάρις. Ξεχνάς ότι είναι ηθοποιός!<BR/>Ο Εφιάλτης... <BR/>Ο Εφιάλτης συγκροτείται από την απουσία λύτρωσης, πλήρωσης κοκ.<BR/>Διαδικασία κατ'ουσία.<BR/>Όχι γεγονός.Γιώργος Σταματιάδηςhttps://www.blogger.com/profile/05468894895128069199noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-9168871955574010997.post-5609747332727231582008-09-18T07:43:00.000+03:002008-09-18T07:43:00.000+03:00Έχω την αίσθηση πως ο Έρωτας στον κόσμο του Reflec...Έχω την αίσθηση πως ο Έρωτας στον κόσμο του Reflections ταυτίζεται με τον Πόθο. Με το Απωθημένο, το καταπιεσμένο Ορμέφυτο, τη μετατόπιση της Βίας. Το Αντικείμενο παραμορφώνεται, αυτό που έκαστος "βάζει στο μάτι" έρχεται να υποκαταστήσει την αδιέξοδη ανικανότητα του να Επικοινωνήσει. Έχω την αίσθηση λέω, αφού κι η ταινία αυτό διαχειρίζεται, διάτρητες αισθήσεις. Καιρό είχα να δω μία ταινία η οποία σχεδόν αναπαριστά ένα [κακό] Όνειρο [οπότε έναν Εφιάλτη] - άξιος πάντα ο μακαρίτης ο Huston στο να πραγματεύεται τα Απωθημένα.<BR/>Τον M.Brando τον θεωρούσα ανέκαθεν υπερεκτιμημένο ηθοποιό. Σε αυτή την ταινία τον επανεκτίμησα [ναι, ακριβώς για αυτούς τους μονολόγους] εξακολουθώντας να μην τον βλέπω καθόλου σαν τον "μεγαλύτερο ηθοποιό όλων των εποχών" or anything of the sort [μα πώς διαδόθηκε αυτό, δεν έχω καταλάβει] - όμως κατορθώνει να μην φαντάζομαι κάποιον άλλο σε αυτό το ρόλο.<BR/>Η Ε.Taylor έχει πάντα αυτό το "κάτι" που δεν την αφήνει ποτέ να είναι αδιάφορη, μα αυτή που κερδίζει υποκριτικά στα μάτια μου είναι στην ταινία η οικονομική εκφραστικότητα της J.Harris.<BR/>Τη γνώμη μου για τις κριτικές σας<BR/>σας την πρωτοεξέφρασα στις 20 Ιουνίου. Και από τότε, καθώς γνωρίζετε, έχει εξελιχθεί μαζί με αυτές.Angelique Praguehttps://www.blogger.com/profile/16161588189039032517noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-9168871955574010997.post-73931796319270619312008-09-15T15:53:00.000+03:002008-09-15T15:53:00.000+03:00Για "τα χρόνια της μαυρίλας" του καλού Ντενίς Αρκά...Για "τα χρόνια της μαυρίλας" του καλού Ντενίς Αρκάν, γράψε φυσικά, δεν βλέπω να το βλέπω, στον κινηματογράφο, τουλάχιστον.<BR/>Σίγουρα η ανάλυσή μου δεν εξαντλεί κι ούτε βέβαια έχει τέτοια αξίωση, τις πιθανές αναγνώσεις του Reflections...Γιώργος Σταματιάδηςhttps://www.blogger.com/profile/05468894895128069199noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-9168871955574010997.post-77858015823566726502008-09-13T10:53:00.000+03:002008-09-13T10:53:00.000+03:00Σε μια εποχή, την περιγραφόμενη, που ούτε ψυχανάλυ...Σε μια εποχή, την περιγραφόμενη, που ούτε ψυχανάλυση, ούτε πολιτική ορθότητα δεν νομιμοποιούσε το σώμα, πριν το '68, ο μόνος δρόμος, παρέμενε το ίδιο το σώμα. Με τις φαντασιώσεις ή την εκπλήρωση, ή την δυναμική (ανάλογα πώς το βλέπει κανείς σήμερα)να οδηγούν μοιραία στην βίαια εκτροπή, στο θάνατο (θα μπορούσε να είναι και αυτοχειρία, ασύμμετρη απειλή, καρκινώματα, ψυχασθένεια). Αλλά σίγουρα αυτή η "έλλειψη" δημιουργούσε πιο υπαινικτικά, για την ανθρώπινη φύση, πιο διαχρονικά και πιο σφαιρικά έργα στην τέχνη. Για αυτό το λόγο, νομίζω κι αυτο το φιλμ μπορεί να διαβαστεί με πολλούς τρόπους.<BR/>Εγώ είδα την επιθυμία σαν μια καταπιεσμένη και περιχαρακωμένη αναγκαστικά στην λαθραία ή φαντασιακή εκπλήρωση. Απ΄ όλους για όλους. <BR/><BR/>υ.γ. στον αντίποδα ακριβώς "Οι Μέρες της Μαυρίλας" (περιμένω πώς κ πώς να το δεις να πεις και να γράψεις, αν δεν το κάνεις θα μπω στα χωράφια σου, αγαπητέ Georges)<BR/>καλημέραAnonymousnoreply@blogger.com